Poepie Luxe

Na eenmaal ingestapt te zijn in het vliegtuig richting Kuala Lumpur, zaten we in een situatie waar iedereen voor vreest. We zaten achter een huilend kind van 2. Gelukkig waren zijn batterijen een beetje leeg na 2 uur en kon ook de rest van het vliegtuig van de rust genieten. Wij hadden wel een beetje medelijden met het kind, want die had last van de oortjes, maar mama en oma vonden oordopjes niet nodig. Of ze hadden een spiegel? Moeders mooiste was het kind namelijk niet :-)
De vlucht zelf was rustig, comfortabel en met lekker eten. Eigenlijk wonder boven wonder bijna zonder turbulentie. Nog nooit meegemaakt!

Uiteindelijk na een vlucht van 12 uur landden wij op Kuala Lumpur LCCT Airport. We waren snel door de douane en de koffers lagen al op de band toen we aankwamen. Alles snel dus. Toen mochten we doorlopen naar onze 'skybus' die ons naar het centrum zou brengen. De bus was een redelijk hoog kitch gehalte. Pluche vloerbedekking/plafond en leren stoelen, maar.....wel veel beenruimte. Na ongeveer een kwartiertje reden we al langs het formule 1 Sepang circuit, waar komend weekend de moto GP wordt gereden. Helaas missen wij dit, maar spaart ons ook weer genoeg geld uit eigenlijk haha.
Na ongeveer een uurtje te hebben rondgehobbeld, langs mooie wegen, duizende palmbomen en architecturale hoogstandjes (mooie gebouwen dus) kwamen we uiteindelijk aan in het centrum van Kuala Lumpur. Een ding wisten we van hier al; twee dagen is te kort en moeten we dus een keer terug!

Vanuit het busstation moesten we nog een minuutje of 10 met de taxi naar het hotel. En daar was het me toch een partijtje poepie luxe!!! Een mooie strakke oprit, met fonteintjes die ook nog eens binnen aanwezig waren bij de receptie. Bij het inchecken bleek dat we met de lift een stukje met de lift moesten. Etage 24 om jullie een indruk te geven. De deur ging open en...WOW, das groot!!
Een complete woonkamer met keuken, slaapkamer en een badkamer zo groot als een complete bovenverdieping in een rijtjeshuis zo ongeveer. We zaten op een hoek met uitzicht op verschillende hoge torens en de, wat wij denken televisietoren.

Na even onder de douche te zijn gesprongen, want dit was echt hard nodig, vooral bij Tim, wilden we onze zoveelste maaltijd van de dag verwerken. Wij eten namelijk goed! We hadden al lang gezeten in het vliegtuig, dus Tim besloot maar de trap te nemen. Niet opgelet dat het de brandtrap was en we dus vast zaten in een trappenhuis tussen de 23e en 24e verdieping, want de deuren vielen in een soort slot. Na een minuutje of 10 te zijn heen en weer-gelopen tussen een aantal verdiepingen, zag onze Tim om een hoekje nog een trap. Toen we deze namen, kwamen we uit in het magazijn/ afvalverwerkingsgedeelte van het restaurant. We werden ineens verschrikt aangekeken, want ze verwachten daar natuurlijk geen gasten. Wij dus uitleggen dat we eens met de trap wilden. De man kon er om lachen en begeleide ons richting de voordeur van het restaurant.

Na 'romantisch' te zijn aangeschoven in een hoekje werden we als rijke stinkerds behandeld, ondanks dat ze al doorhadden dat we nog jeugd waren. Gelijk werd ons gevraagd of we ook van 'die toren' waren gesprongen..... (Hierover zometeen meer uitleg) We hadden allebei wel een biertje verdiend, want dit hadden we nog niet op deze vakantie.
Ons menu bestond uit vis met rijst (we kozen zelf voor de vis hoor) en dat was me toch een partijtje lekker!! De recepten kunnen wij helaas niet uitleggen, maar zijn er ook al gelijk zeker van dat het in Nederland toch niet zo lekker zal zijn als hier.
Na het eten wilden we toch even het dakterras zien, want die zag er mooi uit op het internet.
Boven aangekomen stond er in de hoek een DJ te draaien en konden we op een van de vele lounge banken of stoelen plaatsnemen,. Wij kozen voor het randje van het zwembad. Gelukkig net de goeie plaats uitgekozen, want er besloot achter ons iemand van een verdieping erboven een bommetje te maken in het zwembad.

De volgende morgen hebben we lekker uitgeslapen en waren helemaal over de jetlag heen, voor zover we die hadden. Even uit het raam kijken en toen wisten we gelijk wat ze bedoelden met springen tijdens het eten... Ze waren van de televisietoren aan het basejumpen. Voor de leken onder ons: Parachute springen van een gebouw. Dit zag er wel gaaf uit en omdat de toren redelijk dichtbij was, konden we er nog wat foto's van maken.
Rond een uur of 12 vonden we het welletjes en besloten we eens de binnenstad te gaan verkennen.
Eerst aan de overkant bij de Starbucks nog een liter koffie en cappuccino en konden we wakker genoeg op pad gaan.

Ons voornaamste oriëntatiepunt, waren de Petronas torens. Hier liepen we dus naartoe. We wisten dat er een groot winkelcentrum aan vast zat en dat was te vergelijken met de Barones in Breda. Wel zestig keer zo groot en de eerste twee verdiepingen alleen maar Gucci,Versace, Armani, Louis Vuiton en nog 50 elite merken.
Naarmate je hoger kwam (en het waren 7 verdiepingen) werden de winkels ook een stukkie normaler.
Eenmaal weer buiten, liepen we het park in. Mooi strak aangelegd met veel fonteinen. Deze stonden helaas uit, omdat ze aan het schoonmaken waren. (elke week een hele dag voor nodig) Maar als troost was er een tentoonstelling van een aantal motoren die dit weekend op het circuit gaan rijden met de Moto GP. Een beetje bezweet van de warmte en bewolking (het was 32 graden, maar wel droog) liepen we weer in de richting van de torens, want we wilden eigenlijk wel op de brug komen die tussen de torens in was. Helaas was deze de komende drie dagen volgeboekt, dus zat het er niet in. Het enige wat we dus aan de binnenkant van beide torens hebben gezien, was de begane grond, maar ook dit was al luxe.

Tim had ooit gehoord dat er een China Town in de buurt zou zijn. Waar niet in de wereld trouwens?
Wij een taxi ingestapt en voor 3 euro bracht ie ons naar de wijk die een half uurtje verderop lag.

In de hoofdstraat aangekomen, werden er gelijk allemaal dvd's aangeboden, echte nep rolex waar de verf vanaf droop als het ging regenen, voor 4 euro enz. Normaal kunnen wij niet zo tegen het opdringerige van dat soort mensen, maar aangezien we inmiddels een echt vakantiegevoel hadden en ze buiten het vragen om, vooral grappig waren, was het nog wel goed te doen. Wel hebben we een nuttige aankoop gedaan in deze wijk. Een nieuwe telefoon, maar met dual sim. Dit houdt in; jullie kunnen naar onze Nederlandse nummers blijven sms-en, kost jullie en ons niks extra. Wij gaan in Melbourne kijken voor een nieuwe Australische simkaart en die kan gelijkertijd in dezelfde telefoon. Kunnen wij mee terug sms-en. Dus het enige wat jullie hoeven te doen is onze nieuwe telefoonnummers op te slaan, zodat jullie weten dat de berichtjes van ons afkomen en terug sms-en naar ons Nederlandse nummer.

's Avonds werd het plan om buiten de deur te gaan eten en vervolgens op stap te gaan. Het eten was echt heerlijk! Voor degenen die van pittig eten houden dan... Daarna zijn we nog rond gaan lopen, want er was nog ergens een winkelcentrum verstopt met een achtbaan erin. Times Square dus! Niet de Amerikaanse versie, maar de Maleise. Eenmaal binnen, leek het winkelcentrum van die middag nergens meer op. Meer dan 1000 winkels en een pretpark! We waren wat aan de late kant (half 10 en om 10 uur zou alles dicht gaan) maar je kon nog wel gewoon rond blijven lopen. Eenmaal aangekomen bij verdieping 381 (bij wijze van) zijn we nog actief bezig geweest. Jawel, we gingen bowlen! En niet bij zo'n kleine baan als in Breda, nee, 49 baantjes om precies te zijn. Wij als natuurschone jonge goden kregen de baan recht voor de receptie, zodat de vrouwtjes achter de receptie onze kwaliteiten konden bewonderen. Strike! Spare! En vervolgens.....goot! Voor Ben.
Na uiteindelijk een staande ovatie te hebben gekregen van het enthousiaste personeel, werd het even tijd om te gaan snacken bij de Mc Donalds.

Daarna gingen we op zoek naar een barretje om wat te gaan drinken, danwel stappen. Het viel ons op dat er weinig prostitutie was op straat met het welbekende bum bum happy end. Totdat.....we bij de discotheken binnenliepen. Blijkbaar waren ze allemaal van straat gehaald om binnen op de dansvloer iedereen het naar zijn zin te maken. Wij leken de enigen te zijn die niet daarvoor kwamen, maar voor de muziek en bier. Hier is het dus toch anders uitgaan dan in Nederland. Na een paar opdringerige hitsige vrouwtjes die nog eens lelijk waren ook, kregen we er een beetje genoeg van en zijn langzaam aan terug naar het hotel gegaan. Hier hebben we nog even gedronken en zijn gaan slapen. De volgende ochtend staat er namelijk een lucht richting Melbourne voor de boeg....