Capricorn Coast
Door: Ben
Blijf op de hoogte en volg Ben
12 November 2010 | Australië, Mackay
Tot nu toe niet veel zon, maar wel genoeg moois gezien om maar eens over te gaan typen. Ik begin maar met Bundaberg. 's middags ben ik nog even naar het strand gereden van Bargara. Dit kende ik nog van de tijd dat ik erheen ging met Esther en Jill een paar jaartjes geleden. Hier scheen de zon gelukkig en ben ik eindelijk weer een beetje bijgekleurd. Ook ben ik nog langs het strand van Mon Repos gereden, dat bekend staat om de schildpadden die daar uit de eieren komen en over het strand de zee ingaan.... zolang ze niet opgegeten worden door meeuwen of andere beesten natuurlijk. Ik heb wel de afzetting (soort tent eromheen ter bescherming) gezien, maar geen eieren of schildpadjes. 's Avonds werd ik nog omgeroepen, omdat mijn geweldig mooie busje op het terrein stond. Maakte mij weinig uit, maar het personeel zou daar moeten parkeren. Maar niemand die daar ging staan en toch moest ik hem weghalen. Zo'n mooie 'eyecatcher!' Ach ja, om het hoekje was ook nog plek en heb ik hem daar gezet. 's Avonds nog eventjes een paar biertjes gedronken met 2 Canadezen en 2 Nederlanders waar ik mee heb opgetrokken daar. Eenmaal richting bed, werd ik alvast gewaarschuwd door mijn onderbuurman, die gelijk ook alvast maar zijn excuses aanbood, omdat hij die avond afscheid moest nemen van zijn vriendin, die net als ik, de volgende morgen zou vertrekken. Een dubbele ronde lozen dus ;-) Ach, een i-podje is tegenwoordig de uitkomst en zo werd ik net als vroeger in slaap gewiegd.
De volgende morgen dus de weg weer op richting het noorden. Ik hoorde al dat de Town of 1770 heel mooi zou zijn en dat er nog bekenden van Jill daar in de buurt zouden zitten. Het was echter dichterbij dan ik dacht. Na zo'2 uur rijden was ik er al en Jill, ik heb ze niet gezien hoor. Ik denk dan ook dat ze waarschijnlijk in Agnes Waters zaten. Een plekje 4 km voor 1770, want waar ik verbleef stonden 2 restaurants, 1 hostel en 1 camping, waar ik op verbleef. Zag wel een paar campertjes op de camping, maar geen Nederlanders. Maar ondanks de bewolking en de blijvende buien had ik me toch een plek hey!
Ik weet niet of het kwam, doordat ik bij de receptie zei dat ik alleen was of dat de enige plek was die over was (en dat denk ik niet eigenlijk, want er waren er nog genoeg!), maar de leuke receptioniste gaf me een plaats aan het strand. Hoe dichtbij? Ik had nog een meter gras om de campingtafel te installeren. Een palmboom om omheen te lopen en daar was het zand al! Oftewel, een palmboom als voortuin en wat gras. Ik had hem ook nog dichterbij kunnen zetten, maar dit was dichtbij zat. Na over het strand te zijn gelopen, ben ik nog even vanuit mijn zijdeur (van de camper) zo de zee nog effe ingerold. Heerlijk!!
's Avonds ben ik nog een stuk over het strand gaan lopen, want aangezien het eb was, kon ik verder komen. Daarna werd het tijd om te gaan eten en nog even te lezen. Rond een uurtje of 10 vielen mijn luikjes al dicht (had korte nachten door de werkers om 5-6 uur 's ochtends in Bundaberg, de arme lui). Vanmorgen werd ik gewekt door een stuk of 20 tropische vogels om mijn busje heen. Omdat ik 6 uur toch wel weer vroeg vond, ben ik nog even omgedraaid en half in slaap gevallen.
Rond een uurtje of 9 hield ik het niet meer en ben ik gaan douchen om vervolgens het asfalt weer eens te gaan verkennen. Airlie Beach stond een beetje losvast op de planning, maar omdat die nog 710km was, was het maar de vraag hoever ik zou komen. Ik ben nu in Mackay en dat is er ongeveer 150 km onder. Valt nog mee dus. Ik had het wel kunnen halen, maar ik besloot een alternatieve route te nemen die bijna 2 uur in beslag nam. Beetje om bleek achteraf, want ik nam die toeristische route weer terug naar het zuiden, daarom deed ik er een tijdje over. Vanuit Yeppoon ben ik de route (10) gana volgen naar Emu Park. Op zich wel mooi, maar niet zo spectaculair als ik weleens vaker gezien heb. Vanuit daar heb ik toch maar de Tom Tom ingeschakeld en ik raad dat iedereen aan! Vanuit daar rij je namelijk over de “Greenlakes Road” terug naar de A1 (snelweg) maar wat is deze weg mooi! Misschien kwam het door het weer, want de bergen hadden door de donkere regenwolken waar ze in verhuld waren, toch iets mysterieus. Maar op een bepaalt punt kwam de zon een beetje door en het is dat het koeien waren, maar het leek op een stukje Afrikaans natuurpark met wat rotsen op de achtergrond. Geweldig! Aangezien iedereen daar 100 km reden, kon ik niet de tijd nemen om te stoppen voor een foto, maar geloof me maar op mijn woord.
Eenmaal op de A1 begon het een beetje saai te worden. Qua uitzicht dan. Door de regenbuien die met bakken uit de hemel kwamen, was er aardig wat aqua-planning wat voor de nodige spanning zorgde hier en daar. Maar ik ben heel aangekomen, dus geen nood! Maar omdat de weg zo saai is, hebben ze er hier wat op gevonden. Zo kun je onderweg trivia spelen op de verkeersborden om jezelf wakker te houden. Zo staat er op een verkeersbord een vraag en 300 meter verderop op een ander bord het antwoord. Zo blijf je schijnbaar scherp. Ook staan er borden langs de weg voor de kinderen. Is het nog ver papa? Antwoord: Kan nog wel een tijd duren! Maar de mooiste vind ik nog:
Rest or R.I.P. Met een auto tegen een boom geparkeerd. Ik wist niet dat er zulke officiele verkeersborden bestonden, maar de verleiding was er toch wel om er eentje voor in NL mee te nemen op mijn kamer ;-) Rond kwart over 6 begon het donker te worden en ben ik dus in Mackay gestrand. Ik zit hier op een camping (illegaal stroom aftappen) en heb net lekker gegeten. Morgen nog maar 150 km dus voor Airlie Beach, waar hopelijk de zon schijnt en iets te doen is op een zaterdagavond.
De volgende morgen dus de weg weer op richting het noorden. Ik hoorde al dat de Town of 1770 heel mooi zou zijn en dat er nog bekenden van Jill daar in de buurt zouden zitten. Het was echter dichterbij dan ik dacht. Na zo'2 uur rijden was ik er al en Jill, ik heb ze niet gezien hoor. Ik denk dan ook dat ze waarschijnlijk in Agnes Waters zaten. Een plekje 4 km voor 1770, want waar ik verbleef stonden 2 restaurants, 1 hostel en 1 camping, waar ik op verbleef. Zag wel een paar campertjes op de camping, maar geen Nederlanders. Maar ondanks de bewolking en de blijvende buien had ik me toch een plek hey!
Ik weet niet of het kwam, doordat ik bij de receptie zei dat ik alleen was of dat de enige plek was die over was (en dat denk ik niet eigenlijk, want er waren er nog genoeg!), maar de leuke receptioniste gaf me een plaats aan het strand. Hoe dichtbij? Ik had nog een meter gras om de campingtafel te installeren. Een palmboom om omheen te lopen en daar was het zand al! Oftewel, een palmboom als voortuin en wat gras. Ik had hem ook nog dichterbij kunnen zetten, maar dit was dichtbij zat. Na over het strand te zijn gelopen, ben ik nog even vanuit mijn zijdeur (van de camper) zo de zee nog effe ingerold. Heerlijk!!
's Avonds ben ik nog een stuk over het strand gaan lopen, want aangezien het eb was, kon ik verder komen. Daarna werd het tijd om te gaan eten en nog even te lezen. Rond een uurtje of 10 vielen mijn luikjes al dicht (had korte nachten door de werkers om 5-6 uur 's ochtends in Bundaberg, de arme lui). Vanmorgen werd ik gewekt door een stuk of 20 tropische vogels om mijn busje heen. Omdat ik 6 uur toch wel weer vroeg vond, ben ik nog even omgedraaid en half in slaap gevallen.
Rond een uurtje of 9 hield ik het niet meer en ben ik gaan douchen om vervolgens het asfalt weer eens te gaan verkennen. Airlie Beach stond een beetje losvast op de planning, maar omdat die nog 710km was, was het maar de vraag hoever ik zou komen. Ik ben nu in Mackay en dat is er ongeveer 150 km onder. Valt nog mee dus. Ik had het wel kunnen halen, maar ik besloot een alternatieve route te nemen die bijna 2 uur in beslag nam. Beetje om bleek achteraf, want ik nam die toeristische route weer terug naar het zuiden, daarom deed ik er een tijdje over. Vanuit Yeppoon ben ik de route (10) gana volgen naar Emu Park. Op zich wel mooi, maar niet zo spectaculair als ik weleens vaker gezien heb. Vanuit daar heb ik toch maar de Tom Tom ingeschakeld en ik raad dat iedereen aan! Vanuit daar rij je namelijk over de “Greenlakes Road” terug naar de A1 (snelweg) maar wat is deze weg mooi! Misschien kwam het door het weer, want de bergen hadden door de donkere regenwolken waar ze in verhuld waren, toch iets mysterieus. Maar op een bepaalt punt kwam de zon een beetje door en het is dat het koeien waren, maar het leek op een stukje Afrikaans natuurpark met wat rotsen op de achtergrond. Geweldig! Aangezien iedereen daar 100 km reden, kon ik niet de tijd nemen om te stoppen voor een foto, maar geloof me maar op mijn woord.
Eenmaal op de A1 begon het een beetje saai te worden. Qua uitzicht dan. Door de regenbuien die met bakken uit de hemel kwamen, was er aardig wat aqua-planning wat voor de nodige spanning zorgde hier en daar. Maar ik ben heel aangekomen, dus geen nood! Maar omdat de weg zo saai is, hebben ze er hier wat op gevonden. Zo kun je onderweg trivia spelen op de verkeersborden om jezelf wakker te houden. Zo staat er op een verkeersbord een vraag en 300 meter verderop op een ander bord het antwoord. Zo blijf je schijnbaar scherp. Ook staan er borden langs de weg voor de kinderen. Is het nog ver papa? Antwoord: Kan nog wel een tijd duren! Maar de mooiste vind ik nog:
Rest or R.I.P. Met een auto tegen een boom geparkeerd. Ik wist niet dat er zulke officiele verkeersborden bestonden, maar de verleiding was er toch wel om er eentje voor in NL mee te nemen op mijn kamer ;-) Rond kwart over 6 begon het donker te worden en ben ik dus in Mackay gestrand. Ik zit hier op een camping (illegaal stroom aftappen) en heb net lekker gegeten. Morgen nog maar 150 km dus voor Airlie Beach, waar hopelijk de zon schijnt en iets te doen is op een zaterdagavond.
-
12 November 2010 - 10:23
Petra:
Wauw knul! Best weer spannend! En wat een mooie foto's! :-) xxx -
12 November 2010 - 10:25
Ben Hamelink:
Die ben ik nu aan het uploaden hahaha -
12 November 2010 - 10:30
Jill M:
ahh ja ze zaten idd in agnes waters, maar waren net naar beneden gereden, waarschijnlijk heel hard langs Bundaberg toen jij daar zat haha.
leuk weer om je verhaaltjes te lezen, maar vervelend dat ik daardoor NOG meer zin krijg om naar die kant van de wereld te gaan, en voorlopig zit ik nog een week vast op dit stoffige kantoor hahah :(
kus! -
12 November 2010 - 10:33
Hans:
Ha, die Ben
Je bent al lekker opgeschoten. Jammer dat het weer nog niet erg meewerkt.
Ik vind het jammer voor je dat je soms zo weinig slaapt in die hostels, vanwege het vele afscheid nemen. Of steek je er nog wat van op? Ha, ha...
Pas je ook je muziek aan aan de omstandigheden?
Hebben wij, als 50+ geen last van op de camping.
Wordt toch maar André Hazes of zoiets en geen Bon Jovi of Oerend Hard van Normaal.
Geniet er maar van, rij voorzichtig en denk aan ons. Doen wij aan jou.
XXXXXXXXXXXXXXXX -
12 November 2010 - 13:55
Hans:
We hebben net de foto's gezien op web shots.
Gaaf joh. We zien ook dat je je fototoestel aan het uitproberen bent. Ga zo door.
Van Peet moet ik zeggen, dat je niet van die enge dingen moet doen. Ze bedoelt de foto's van het springen op de rots.
Veel (foto) plezier verder. -
14 November 2010 - 12:59
Sjors:
Bennie moet schrijver worden. Tis een genot om die verhalen te lezen, levendig en vlot geschreven..! Geniet ervan bolluh..Ik blijf meelezen samen met plofkop en de Belgische Bunzing..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
