met de billen bloot op St paddy's day

Natuurlijk heb ik carnaval gemist. Ik had het eventjes moeilijk toen ik de eerste smsjes kreeg van het thuisfront over iemand die in de droogmolen heeft gehangen en nog andere bezopen verhalen. Ik heb het maar op afstand mee beleefd, door hier mijn i-Pod aan te zetten met de carnavalsmuziek en Nederlandstalig, om zo toch nog een beetje het gevoel te hebben. En... jawel, afgelopen weken heb ik eigenlijk ook genoeg aan verkleed partijtjes gedaan, dus alles bij elkaar opgeteld heb ik een carnaval gehad die een beetje verspreid is. Zo ben ik (zoals in een eerder verslag) verkleed gegaan als Spartaan, hadden we een cowboy/ Indianen thema met mijn verjaardag, ben ik 2 weken geleden verkleed gegaan als tropische smurf (mijn Hawaii broek en bloemen kransen) om afscheid te nemen van een stel Ieren. Al was de verf er moeilijk af te krijgen en was het eigenlijk meer een Avatar kleur blauw....het was gezellig. En dinsdag moesten we afscheid nemen van mijn Engelse schoonmaak collega en zijn we allemaal verkleed gegaan als haar. Dus hebben we ons allemaal (inclusief de mannen) in korte jurkjes gepropt, haartjes gedaan en de nodige atributen om zoveel mogelijk op haar te lijken.
Over haren gesproken!

Zaterdag was het eindelijk zover. Ik ben voor het eerst sinds jaren naar de kapper geweest. Geloof het of niet! Het werd eigenlijk wel een beetje tijd ook, want een model zat er niet meer in. En ik weet ook gelijk waarom ik eigenlijk meer vertrouwen in mijn moeder had dan in een kapper. Zeker in het buitenland. 's Ochtends was ik op tijd wakker om nog even snel mijn haren te laten doen voor de optocht van de vervroegde St. Patricks day, maar daarover zometeen meer.
Ik zag een aanbieding buiten voor knippen en wassen en aangezien ik geen model had in die struik op mijn hoofd, besloot ik maar naar binnen te gaan om me te laten verassen. Eenmaal op de stoel, werd ik geholpen door een Zuid Koreaanse. Bleek dat de hele tent gerunt werd door een Koreaanse familie. Ik dus even uitgelegd dat ik er een beetje fatsoenlijk uit wilde gaan zien, voor zover het kon en dat ze zichzelf uit mocht leven. Tip; ZEG NOOIT SURPRISE ME! Voor je het weet loop je namelijk met zo typisch Aziatisch kapsel rond zoals de meeste mensen in die landen hebben. Plat kapseltje met zijscheiding. Of ik het mooi vond? 'Anders....' was mijn antwoord natuurlijk, maar nadat ze vol verwachting keek, zei ik maar dat het ok was en ben ik snel naar het hostel gegaan om vervolgens zelf de schaar er nog in te zetten. Helaas met het gevolg, dat mijn haar iets korter is dan was gepland, maar het zal er zo weer aan gegroeid zijn. Gelukkig was ik nog net op tijd klaar met de schaar voor de optocht. Hoewel St. Patricks day eigenlijk op 17 maart wordt gevierd (donderdag) hebben ze het verplaatst naar afgelopen zaterdag. Het was een oogstrelende parade. Ik durf te wedden dat de optocht in Prinsenbeek (vorige week tijdelijk omgedoopt tot Boemeldonck) er niks bij is. Alhoewel? Eigenlijk was het meer te vergelijken met de optocht in Schijf. Zo waren er bijvoorbeeld een stel kinderen met slingers in een kiepwagen gepropt om te mogen zwaaien. Zaten er een paar bandjes (of een stel dat een poging deed tot zingen) op een kar achter een auto, een aantal mensen die nog ouder waren dan dat de feestdag bestond achter een spandoek (je miste alleen de ambulance erachter nog om ze van de straat te vegen) en wat korpsen met doedelzakken. Het hoogtepunt was de Guinness wagen die ik natuurlijk voor mijn vaste bierdrinkers vast heb gelegd op foto. Na het hele tafereel, werd er uiteindelijk nog een festival gehouden aan het einde van de straat.
Hier waren de betere bandjes (niet allemaal, sommigen waren zo vals als een toeter) Ierse muziek aan het spelen en hebben we nog mogen genieten van Ierse dansen. Ook hebben er nog kinderen een showtje gegeven van Riverdance en Lord of the dance (tap dansen). Zo ben ik toch nog redelijk mijn zaterdag doorgekomen.

Zondag zijn we met een mannetje of 10 van het hostel naar het park gegaan om van het zonnetje te genieten. Bepakt en bezakt met ballen, frisbee's en de nodige siroop voor ouderen, zijn we gaan lopen met de intentie ruimte te hebben. Ware het niet, dat er in het park een festival bezig was en het aardig druk was. Geen potje rugby dus, maar lekker chillen op onze handdoekjes en luisteren naar de rustige muziek van heavy metal bandjes en wat rock bandjes. Al met al was het wel gezellig.

Maandag moest ik toch mijn kleurtje een beetje op niveau houden, dus ben ik naar het strand gegaan. Heerlijk relaxen.

Dinsdag kreeg ik op het dakterras van het hostel een ware aanbieding om mijn haren te laten doen. Gratis. Ik keek een beetje bedenkelijk waarschijnlijk, vanwege het akkefietje een paar dagen ervoor. Maar... zij waren studenten van 's werelds bekendste haartstylist, al ben ik zijn naam alweer vergeten. Ze mochten niet knippen, maar alleen stylen en als ik het er niet mee eens was, zouden ze het weer terug in 'model' brengen. Dus er kon niet veel meer verkeerd gaan haha. Eenmaal daar, kreeg ik een ware hoofd massage (duurde een minuutje of 20-30?) want ook dat moesten ze leren. Nou, wat vreselijk om dan als model te fungeren hoor! Na half slapend op mijn stoel te zijn gedoken, hebben ze nog een tijdje aan mijn haar zitten frunniken en had ik zowaar een model in mijn bos. Al werkte mijn haar niet echt mee om het in model te krijgen :-) Daarna werd het tijd voor de voorbereidingen van het travestieten afscheids feestje.

Zaterdag is het mijn tijd om te vertrekken uit Auckland. Na hier ongeveer in totaal 3 maanden te hebben gezeten, wordt het tijd voor wat anders. Ik heb een baan in Te Puke. Een klein gat (als het 100 inwoners heeft is het veel volgens mij) in de buurt van Tauranga. Wees gerust thuisblijvers. Ik ben niet aan het schelden, maar dit zijn plaatsnamen aan de oostkust van het noorder eiland. Gelijk even uitgelegd waar het is voor onze topografische leken, he zus? :-p
Mijn voormalige roodharige reisgenoot weet het waarschijnlijk nog wel. Er staan nog foto's online van een zeer grote kiwi. Hier ga ik dus aan de slag en kan ik binnenkort weer kiwi ijsjes gaan zitten eten. Aangezien het niet ver van de kust ligt (google Bay of Plenty) is er kans dat ik daar ook vaker te vinden zal zijn om een potje te surfen (zal eerder golfsurfen worden dan windsurfen) of te zonnen en zwemmen. Op naar een bekende omgeving, maar een nieuwe uitdaging!



DEEL II

Wat had ik het vrijdag zwaar. Ik heb in maanden, danwel jaren, niet zo'n kater gehad als toen (en ik voel het nog een beetje). Niet gek als je ook om 2 uur 's middags in de volle zon op het dakterras gaat beginnen met 3 flessen wijn in een uurtje tijd. En ik was nooit echt van de wijn. Kun je nagaan. Reden voor het drinkfestijn was natuurlijk St. Patricks day. Na al redelijk van de wereld te zijn, zijn we rond 6 uur begonnen aan onze kroegentocht wat heeeeel gezellig was...Denk ik... Ik weet niet meer waar we allemaal geweest zijn, maar ik kan hier en daar nog wel wat van de inrichting herinneren. Zo hebben we een eland die aan de muur hing een groene pruik op gedaan en ben ik met de billen bloot gegaan. Ik was namelijk uit mijn broek gescheurd, maar was niet in staat alleen terug te gaan naar het hostel. Waarschijnlijk ook omdat het te gezellig was om weg te gaan hoor. Dus heel de avond/nacht maar in mijn mooie gescheurde groene broek met toepasselijke groene boxer rond gedanst. Niet dat ik er dus echt mee zat. Ik heb er trouwens ook nog 50 dollar mee gekregen, wat een voordeel was om te besteden aan nog meer alcohol. Uiteindelijk schijn ik ver na de rest van de groep te zijn terug gekomen in het hostel. Maar hoelaat en hoe?
Dit werd tevens ook gelijk mijn afscheids avondje van een gezellige groep en na een lange tijd in Auckland. Nu maar tijd om te gaan werken en langzaam te ontnuchteren de komende maandjes..