2011 Jaaroverzichtje

2011 Jaaroverzicht

Hierbij nog eventjes alle hoogte en dieptepunten van het afgelopen jaar op een rijtje.
Eindigend met twee overleidensberichten vanuit het thuisfront in de laatste twee maanden en een flinke aardbeving in Christchurch hopen we op een betere start van 2012 en laten we ook gelijk hopen dat het in 2012 zo blijft en in goede gezondheid.
Natuurlijk heb ik ook veel leuke dingen meegemaakt. Veel mensen leren kennen, waarmee ik redelijk heb rondgereisd en met sommigen maanden rondgehangen en vriendschappen aan overgehouden en zelfs een vriendin! Wie had dat ooit verwacht?
Ik kan natuurlijk wel hetzelfde verhaal kopieren van een maandje terug, toen Ik een jaar in Nieuw Zeeland zat. Maar het gaat nu over het jaar.
Minpuntjes was natuurlijk ook de Rena die gestrand is en olie heeft gelekt, het auto ongeluk van paps, het salaris wat ik januari misliep, maar ook veel leuke dingen!
Zo was ik heel blij weer in Auckland aan te komen. Lopend naar het strand, besefte ik weer hoe actief deze stad is. 65+ers met inline skates een route afleggen in een Erben Wennemars snelheid van 10km. Wel een ambulance erbij natuurlijk, maar toch. N dat gewoon in het weekend. Ook kerst vieren met backpackers is iets heel anders. Dit jaar was het niet in het centrum van Auckland. Vorige week liep ik toevallig een oude Schotse bekende tgen het lijf van bijna een jaar geleden. Er leek niets veranderd te zijn en konden het gelijk goed vinden. Hij had een kerstborrel op het werk en ik ben meegesleurd naar binnen door zijn collega’s. Het was een bar/restaurant en er was volop eten en drinken en ik moest aanschuiven en geen gemaar.
Toen het rond 11 uur tijd was om op te ruimen zijn we doorgegaan bij een van zijn collega’s thuis tot in de vroege uurtjes.
Na wat uurtjes slaap te hebben gepakt werd ik ‘s avonds verwacht bij Colin, de Schot. We zouden namelijk bij vrienden van zijn vriendin gaan eten en blijven slapen, want we wilden eerste kerstdag op het strand doorbrengen. Na eerst nog wat eten in te hebben geslagen, zijn we naar de noordkant van de brug gegaan en een half uurtje later zat ik in een huis vol met Zuid Amerikanen. De kok, een jongen uit Venezuela, heeft zich 3 dagen lang uitgesloofd in de keuken en wist niet hoeveel man er nou zou komen, dus wilde zeker zijn dat ie genoeg in huis had. (Schijnt normal te zijn in die kringen dat iedereen iedereen uitnodigd, dus het kan tussen de 20 en 400 mensen zijn die langskomen)En het was meer dan genoeg en het zag er goed uit!!! Hij heeft er heel veel werk aan gehad, maar het resultaat mocht er wezen. Salades, verschillende soorten zelfgebakken, gevulde broden en natuurlijk een 9 kilo zware kalkoen.
Het duurde niet lang en het gezelschap begon uit te breiden naar meer landen. Uiteindelijk zaten we met een international gezelschap (Ik als Nederlandse vertegenwoordiger,1 Italiaan,Duitsers,1 Fransoos,Amerikaan,Venezuela,Argentinie,Colombia,Schotland uiteraard, Chili,twee russen, een Canadees en een Tsjechies koppel) te bunkeren en watt e drinken. Er bleven ongeveer 25 mensen slapen (vraag niet hoe) en de volgende ochtend waren we op tijd uit de veren om naar het strand te gaan.
Na de restjes te hebben ingepakt (nog 3 tassen vol) zijn we een kwartiertje gaan rijden om vervolgens met de koelboxen aan het water neer te ploffen. Gelukkig was het zonnig en een lekkere temperatuur, waardoor we ook nog een duik konden nemen.

Verder is er in de tussentijd niet veel gebeurd. Het complete jaaroverzicht kan je natuurlijk lezen in het artikel van een maand geleden. Inmiddels heb ik mijn bus en boot geboekt en vertrek ik dinsdag a.s. naar het zuider eiland en neem ik voor de laatste eer afscheid van Auckland. Wat zal ik deze stad toch missen, maar het is niet anders. Maar na meer dan een jaar is het mij dan toch gelukt een keertje het zuider eiland te bewonderen!

Ik zou zeggen, geniet van de oliebollen en appelflappen, doe voorzichtig met vuurwerk, maar maak er een knallend 2012 van!! Je weet maar nooit in hoeverre de Maya’s gelijk hebben toch? :-p